วัยหมดประจำเดือน ซึ่งเป็นช่วงสุดท้ายของการมีประจำเดือนเว็บตรง เป็นสัญญาณบ่งบอกถึงการสิ้นสุดของภาวะเจริญพันธุ์ และได้รับการยืนยันหลังจากผู้หญิงคนหนึ่งผ่านไป 12 เดือนโดยไม่มีประจำเดือน จากนั้นเธอก็เข้าสู่วัยหมดประจำเดือน ผู้หญิงจะเข้าสู่วัยหมดประจำเดือนโดยเฉลี่ยเมื่ออายุ 51 ปี ในช่วง 4-8 ปีก่อนที่เรียกว่า perimenopause ปริมาณฮอร์โมนเอสโตรเจนในร่างกายลดลงเมื่อการทำงานของรังไข่ลดลง ผู้หญิงอาจมีอาการที่เกี่ยวข้องกับการขาดฮอร์โมนเอสโตรเจนในวัยหมดประจำเดือนและต่อเนื่องหลังจากช่วงสุดท้าย
น่าจะเป็นอาการที่รู้จักกันดีที่สุดคือ ร้อนวูบวาบ ร้อนวูบวาบทันที
เหงื่อออกและแดงที่ใบหน้าและหน้าอกส่วนบน ความโกรธเกรี้ยวของอุณหภูมิเหล่านี้สามารถเกิดขึ้นได้ทุกชั่วโมง ตอนกลางคืน อาการร้อนวูบวาบอาจทำให้เหงื่อออกและรบกวนการนอนหลับ
อาการร้อนวูบวาบเกิดขึ้นเนื่องจากช่วงอุณหภูมิที่ปกติแล้วร่างกายรู้สึกสบายจะแคบลงระหว่างช่วงวัยหมดประจำเดือน ส่วนหนึ่งเป็นการตอบสนองต่อฮอร์โมนเอสโตรเจนที่ลดลง โดยปกติร่างกายจะมีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในอุณหภูมิร่างกายหลักในการก้าว แต่สำหรับผู้หญิงวัยหมดประจำเดือน การเพิ่มขึ้นเพียงเล็กน้อยในระดับสามารถกระตุ้นให้หลอดเลือดขยายตัว ซึ่งเพิ่มการไหลเวียนของเลือดและเหงื่อออก
ผู้หญิงวัยหมดประจำเดือนประมาณ 75 ถึง 80 เปอร์เซ็นต์มีอาการร้อนวูบวาบและเหงื่อออกตอนกลางคืนทั้งในและนอกเวลาตั้งแต่สองสามปีจนถึงมากกว่าหนึ่งทศวรรษ ในการศึกษาเกี่ยวกับอายุรศาสตร์ของ JAMAในปี 2558 ผู้หญิงมากกว่าครึ่งจากเกือบ 1,500 คนที่ลงทะเบียนเรียนเมื่ออายุ 42 ถึง 52 ปีรายงานว่ามีอาการร้อนวูบวาบบ่อยครั้งซึ่งเกิดขึ้นอย่างน้อยหกวันในสองสัปดาห์ก่อนหน้า โดยมีอาการยาวนานกว่าเจ็ดปี
ผู้หญิงจำนวนหนึ่งมีอาการร้อนวูบวาบปานกลางหรือรุนแรง
ซึ่งกระจายไปทั่วร่างกาย และอาจรวมถึงการขับเหงื่อออกมาก ใจสั่น หรือวิตกกังวล ในการศึกษาสตรีวัยหมดประจำเดือนจำนวน 255 ราย อาการร้อนวูบวาบปานกลางถึงรุนแรงพบได้บ่อยที่สุด โดยเกิดขึ้นในผู้หญิง 46 เปอร์เซ็นต์ ในช่วง 2 ปีหลังจากช่วงมีประจำเดือนครั้งสุดท้ายของผู้เข้าร่วม ผู้หญิง 1 ใน 3 ยังคงมีอาการร้อนวูบวาบมากขึ้นหลังจากหมดประจำเดือน 10 ปีนักวิจัยรายงานในปี 2014 ใน วัย หมดประจำเดือน
นอกจากอาการร้อนวูบวาบและเหงื่อออกตอนกลางคืนแล้ว ประมาณ 40 เปอร์เซ็นต์ของผู้หญิงวัยหมดประจำเดือนยังมีอาการระคายเคืองและแห้งของช่องคลอดและช่องคลอด ซึ่งอาจทำให้การมีเพศสัมพันธ์เจ็บปวดได้ อาการเหล่านี้มักจะเกิดขึ้นหลังจากช่วงสุดท้าย
ผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพสตรีกล่าวว่าถึงเวลาแล้วที่สาธารณชนและบุคลากรทางการแพทย์จะต้องทบทวนมุมมองของตนเกี่ยวกับการบำบัดด้วยฮอร์โมน การวิจัยในช่วงห้าปีที่ผ่านมา รวมถึงการติดตามผลระยะยาวของสตรีใน WHI ได้ชี้แจงความเสี่ยง ประโยชน์ และอายุในอุดมคติสำหรับการบำบัดด้วยฮอร์โมน องค์กรทางการแพทย์ รวมถึงสมาคมต่อมไร้ท่อในปี 2558และสมาคมวัยหมดประจำเดือนในอเมริกาเหนือในปี 2560ได้ออกคำแนะนำฉบับปรับปรุง ข้อความโดยรวมคือการบำบัดด้วยฮอร์โมนมีประโยชน์มากกว่าความเสี่ยงในการบรรเทาอาการวัยหมดประจำเดือนในสตรีที่มีสุขภาพดีส่วนใหญ่ในช่วงอายุที่เฉพาะเจาะจง: ผู้ที่มีอายุต่ำกว่า 60 ปีหรือภายใน 10 ปีหลังจากหยุดมีประจำเดือน
JoAnn Pinkerton กรรมการบริหารของ North American Menopause Society และนรีแพทย์ที่เชี่ยวชาญเรื่องวัยหมดประจำเดือนที่ University of Virginia Health System ในเมืองชาร์ลอตส์วิลล์ กล่าวว่า “สตรีรุ่นหนึ่งพลาดการรักษาที่มีประสิทธิภาพเนื่องจากข้อมูลที่ผิด ถึงเวลาแล้วที่จะก้าวไปไกลกว่าปี 2545 เธอกล่าวและสนทนาตาม “สิ่งที่เรารู้ตอนนี้”เว็บตรง / บาคาร่าเว็บตรง
