เว็บตรงดีเอ็นเอบ่งชี้ว่าการอพยพในสมัยโบราณได้หล่อหลอมภาษาและเกษตรกรรมในเอเชียใต้อย่างไร

การศึกษา DNA ใหม่เกี่ยวกับขนาดที่ไม่เคยมีมาก่อนได้เปิดเว็บตรงเผยการเคลื่อนไหวของมนุษย์ในสมัยโบราณที่หล่อหลอมการแต่งพันธุกรรมของชาวเอเชียใต้ในปัจจุบันในรูปแบบที่ซับซ้อน การเดินป่าเมื่อนานมาแล้วเหล่านี้ผ่านทุ่งหญ้ากว้างใหญ่และผ่านหุบเขาบนภูเขา อาจเป็นตัวกำหนดประเภทของภาษาที่ยังคงพูดอยู่ในภูมิภาคซึ่งรวมถึงสิ่งที่ตอนนี้คืออินเดียและปากีสถาน 

การสอบสวนกล่าวถึงประเด็นขัดแย้งสองประเด็น ประการแรก 

ใครนำการเกษตรมาสู่เอเชียใต้? การเปรียบเทียบทางพันธุกรรมบ่งชี้ว่าการทำฟาร์มถูกประดิษฐ์ขึ้นโดยนักล่า-รวบรวมพันธุ์ในเอเชียใต้ หรือเริ่มต้นจากการยืมความรู้จากวัฒนธรรมอื่น ๆ แทนที่จะนำมาโดยชาวนาตะวันออกใกล้จากที่ตอนนี้คือตุรกี ไม่พบสัญญาณดีเอ็นเอของเกษตรกรเหล่านั้น ซึ่งการศึกษาก่อนหน้านี้ชี้ว่าได้นำการทำฟาร์มมาสู่ยุโรป ประการที่สอง ภาษาท้องถิ่นมีต้นกำเนิดมาจากที่ใด หลักฐานดีเอ็นเอใหม่สนับสนุนแนวคิดที่ว่าผู้เลี้ยงสัตว์เคลื่อนที่จากทุ่งหญ้าที่ราบกว้างใหญ่ในทวีปยูเรเชียน ซึ่งไม่ใช่ชาวนาใกล้ตะวันออก ได้นำภาษาอินโด-ยูโรเปียนมาสู่เอเชียใต้

ดีเอ็นเอโบราณได้แนะนำแล้วว่าคนเลี้ยงสัตว์ชาวยูเรเชียที่พูดภาษาอินโด – ยูโรเปียนที่เรียกว่ายัมนายาได้มาถึงช่วงต้นยุคสำริดของยุโรปเมื่อประมาณ 5,000 ปีที่แล้ว ( SN: 11/15/17 ) บรรพบุรุษที่เกี่ยวข้องกับ Yamnayaปรากฏขึ้นในหมู่ชาวเอเชียใต้เมื่อประมาณ 3,900 ถึง 3,500 ปีก่อน ทีมงานระหว่างประเทศรายงานใน 6 กันยายนวิทยาศาสตร์

กะโหลก

สมาชิกของสังคมยุคสำริดในเอเชียกลาง ซึ่งกะโหลกศีรษะของบุคคลบางคนถูกปรับโฉมใหม่ตั้งแต่อายุยังน้อย อาจมีการติดต่อทางวัฒนธรรมกับชาวเอเชียใต้เมื่อประมาณ 3,500 ปีก่อน แต่ไม่มีร่องรอยทางพันธุกรรมของชาวเอเชียใต้ในปัจจุบัน ดีเอ็นเอพบว่า

M. FRACHETTI

นักโบราณคดี Michael Frachetti จากมหาวิทยาลัยวอชิงตันในเซนต์หลุยส์กล่าวว่า “ช่วงต้นยุคสำริด การเคลื่อนไหวของมนุษย์ทำให้เกิดความปั่นป่วนทางพันธุกรรมทั่วทั้งเอเชีย เขาเป็นผู้นำโครงการขนาดใหญ่ร่วมกับนักพันธุศาสตร์จากโรงเรียนแพทย์ฮาร์วาร์ด David Reich และ Vagheesh Narasimhan และนักโบราณคดี Ron Pinhasi จากมหาวิทยาลัยเวียนนา

Frachetti กล่าวเสริมว่าสิ่งที่โดดเด่นคือคนเลี้ยงสัตว์ยูเรเชียนเข้าสู่ศูนย์กลางเมืองในเอเชียใต้ด้วยจำนวนที่ค่อนข้างน้อย ดังนั้น การเปลี่ยนผ่านจากเอเชียใต้ไปสู่การพูดภาษาอินโด-ยูโรเปียนไม่จำเป็นต้องเป็นผลจากฝูงคนเลี้ยงสัตว์จำนวนมากที่อพยพเข้ามาในภูมิภาคอย่างรวดเร็ว สถานการณ์ทางวิทยาศาสตร์ของการเปลี่ยนแปลงภาษามักถูกกำหนดโดยการเคลื่อนไหวของประชากรทั้งหมดที่เปลี่ยนวิธีที่ผู้คนพูดในที่อื่น 

ทีมวิจัยวิเคราะห์ DNA ที่สกัดจากโครงกระดูกของคน 523 คนที่ขุดพบในเอเชียกลางและตอนเหนือของเอเชียใต้ สิ่งเหล่านี้พบเมื่อประมาณ 14,000 ถึง 2,000 ปีก่อน มีการเปรียบเทียบกับตัวอย่าง DNA โบราณที่ตีพิมพ์ก่อนหน้านี้จากทั่ว Eurasia และ DNA ของ Eurasians ในปัจจุบัน

หลักฐานทางพันธุกรรมบ่งชี้ว่าชาวนาในแถบตะวันออกใกล้เคลื่อนตัวไปทางเหนือผ่านหุบเขาบนภูเขาในเอเชียไปยังที่ซึ่งปัจจุบันคืออิหร่าน พร้อมกับหลักฐานทางโบราณคดีของเครื่องมือทำการเกษตร เมื่อประมาณ 5,000 ปีก่อน นักวิจัยกล่าว ในเวลาเดียวกัน DNA ระบุว่าผู้เลี้ยงบริภาษเคลื่อนไปทางใต้ผ่านทางเดินบนภูเขาเดียวกันเพื่อไปยังพื้นที่เดียวกันเว็บตรง / บาคาร่าเว็บตรง