วุฒิสมาชิกสหรัฐ 100 คนที่เป็นคณะลูกขุนในการพิจารณาบาคาร่าออนไลน์คดีถอดถอนประธานาธิบดีโดนัลด์ ทรัมป์ ได้สาบานตนพิเศษเพื่อเข้าร่วมในกระบวนการดังกล่าว เมื่อพวกเขาเข้าสู่ช่วงการพิจารณาคดีในวันอังคารที่ 30 คำสาบานนี้ควรจะควบคุมพฤติกรรมของพวกเขา
มันไม่ใช่คำสาบานแรกที่ฝ่ายนิติบัญญัติในอาชีพวุฒิสภาของพวกเขา
สมาชิกสภาคองเกรส เช่นเดียวกับเจ้าหน้าที่ตุลาการของรัฐบาลกลาง และสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งรัฐ ต้องสาบานที่จะ “สนับสนุนรัฐธรรมนูญ” แต่รัฐธรรมนูญไม่ได้กำหนดรูปแบบคำสาบาน ดังนั้นสภาคองเกรสชุดแรกจึงสร้างคำปฏิญาณตนขึ้นรับตำแหน่งและ – โดยมีการปรับเปลี่ยนเล็กน้อย – นั่นคือคำสาบานที่สมาชิกสภาคองเกรสแต่ละคนสาบานเมื่อเขาหรือเธอเข้ารับตำแหน่งในสภาหรือวุฒิสภา
มีคำสาบานครั้งที่สองที่สมาชิกวุฒิสภาต้องรับเมื่อดำเนินการพิจารณาคดีฟ้องร้อง ข้อความเฉพาะสำหรับคำสาบานนี้จัดทำขึ้นในปี พ.ศ. 2411 เพื่อการพิจารณาคดีถอดถอนประธานาธิบดีแอนดรูว์ จอห์นสัน กฎสำหรับการฟ้องร้องได้รับการแก้ไขโดยวุฒิสภาในปี 2529สำหรับการพิจารณาคดีของประธานาธิบดีคลินตัน
คำสาบานและข้อกำหนดในการลงลายมือชื่อยังคงเหมือนเดิม: “ ข้าพเจ้าขอสาบานอย่างจริงจัง (หรือยืนยันแล้วแต่กรณี) ว่าในทุกสิ่งที่เกี่ยวข้องกับการพิจารณาคดีการฟ้องร้อง (ชื่อประธานาธิบดี) ประธานของ สหรัฐฯ ซึ่งขณะนี้อยู่ระหว่างการพิจารณา ฉันจะดำเนินการยุติธรรมอย่างเป็นกลางตามรัฐธรรมนูญและกฎหมาย ดังนั้น โปรดช่วยฉันด้วยพระเจ้า”
กฎของวุฒิสภายังกำหนดให้สมาชิกวุฒิสภาแต่ละคนที่สาบานตนเป็นอนุสรณ์การกระทำนั้นด้วยการลงนามในทะเบียนอย่างเป็นทางการ
‘ต้องมีหลักประกัน’
Justice Joseph Story ในข้อคิดเห็นของเขาเกี่ยวกับรัฐธรรมนูญซึ่งเขียนขึ้นระหว่างปี 1848 ถึง 1853 ระบุเหตุผลสำหรับข้อกำหนดของคำสาบานในรัฐบาล:
“เป็นผลจากสิทธิอันชัดแจ้งของสังคมที่ต้องการการค้ำประกันจากเจ้าหน้าที่ทุกคนว่า เขาจะมีสติสัมปชัญญะในการปฏิบัติหน้าที่ คำสาบานมีภาระผูกพันอันเคร่งขรึมในจิตใจของผู้ชายทุกคน และโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับผู้ที่รู้สึกถึงความรับผิดชอบอย่างลึกซึ้งต่อสิ่งมีชีวิตสูงสุด” “[O]ath จำเป็นจากบรรดาผู้ที่พยายาม เช่นเดียวกับผู้ที่ให้การเป็นพยาน เพื่อป้องกันความอาฆาตพยาบาท ความเท็จ และการหลบเลี่ยง เฉกเช่นผู้คุ้มกันควรจะถูกแทรกแซงในการบริหารความไว้วางใจสาธารณะอย่างสูง และโดยเฉพาะอย่างยิ่งใน ที่อาจเกี่ยวข้องกับสวัสดิภาพและความปลอดภัยของทั้งชุมชน”
แน่นอนว่าการตัดสินใจของวุฒิสภาในการถอดประธานาธิบดีออกจากตำแหน่งถือเป็น “ภาระผูกพันอันเคร่งขรึม” ที่ส่งผลต่อสวัสดิภาพของสหรัฐอเมริกา
ข้อกำหนดที่วุฒิสมาชิกแต่ละคนยืนยันคำสาบานที่จะทำความยุติธรรมอย่างเป็นกลางโดยการลงนามในบันทึกอย่างเป็นทางการมีขึ้นเพื่อเน้นย้ำถึงความสำคัญของภาระผูกพันนั้นบาคาร่าออนไลน์
